Ciao Argentina, Oi Brasil

Whoop whoop! Ik zit op één van de drie vliegvelden van São Paulo en ben onderweg naar de mooiste stranden. Eindelijk is het zo ver. Na 4 maanden gereisd te hebben zonder stranden kan ik straks optimaal genieten van de zon, de zee, het strand en hopelijk ook van het surfen.

Bijna drie weken geleden kwam ik aan in Buenos Aires na een fantastische busreis. (lag heerlijk horizontaal in een stoel/bed met dekentje over mij heen, kussentje in de nek, filmpje erbij, heel veel eten en veel wijntjes) Maar na een uur wilde ik eigenlijk de eerste bus terug pakken. In een grote stad met 38 graden op de teller en een luchtvochtigheid van 80% is geen pretje. Elke stap die je zet is er één teveel.
Aangekomen in Milhouse, dé partyhostel in BA, stond direct Jarryd al voor mijn neus samen met wat andere mensen. (Ik heb al eerder een weekje met hem gereisd in Pucón en Bariloche.) Ze stonden op het punt om naar de beroemde begraafplaats te gaan. We zijn linea recta naar het graf van Evita gelopen en daarna zo snel mogelijk een koel overdekt winkelcentrum ingedoken. Hier zat de kerstman zich dood te vervelen en dus kreeg de kerstman twee bezweten gringo's op zijn schoot. Say cheese! Dit was één van de weinige momenten dat ik het gevoel had dat het bijna kerst was.
Kerstnacht was een ander moment. Milhouse staat bekend om het feesten, dus kerstnacht werd een mooie nacht in het hostel en later in Pacha. En wat was ik blij toen Nathalie en ik de Pacha uitliepen en binnen 2sec doorweekt waren. Doei 38 graden en hallo 25 graden, heerlijk!
Op eerste kerstdag hebben we (de twee australiers Jarryd en Andy en de nederlandse meid Nathalie) een heerlijk kerstdiner bereid. Een diner bestaande uit watermeloen, galia meloen, ananas, perzik, sinasappel, een salade, brood en pan dulce. In een keuken voor 250! mensen met maar 4 pannen moet je niet te moeilijk willen doen.

Verder hebben we die dagen veel rondgelopen in het mooie Buenos Aires. Een stad die veel gelijkenissen toond met bijv Parijs en schijnbaar ook met Madrid. De vele mooie wijken zoals La Boca met zijn gekleurde huisjes en het voetbalstadion en Palermo met al zijn barretjes en restaurantjes. De metro's en bussen die je gemakkelijk overal heen brengen, de overzichtelijke blokken waardoor je niet zo makelijk verdwaald, de 20-baanse 9 de Julio die dwars door de stad gaat, heerlijke steak en de tango die ik helaas gemist heb. Buenos Aires is top, maar na vier nachten in het te grote Milhouse was het tijd om verder te gaan. En waarom niet nieuwjaar vieren op het strand, met je voetjes in het zand, dansen tot de zon opkomt op de hippe stranden van Punta del Este in Uruguay? En dus ben ik samen met de twee australiers met de boot naar Uruguay gegaan. Eerst een nachtje in het kleine schattige dorpje Colonia waar niet veel te beleven is. Vervolgens twee nachten in Montevideo wat uitgestorven lijkt op zater- en zondagen, maar heerlijke stranden heeft. Om vervolgens op 31 dec aan te komen in Punta del Este. Helaas was de temp hier hetzelfde als mijn eerste dag in BA wat resulteerde in een hevige regen en onweersbui van 17 tot 's nachts half twee. Doei geweldige strandfeesten met onze blote voeten op het strand en dansen tot de zon opkomt. Inplaats daarvan zaten we vast in het hostel 6km van Punta en 3km van het uitgaansgebied, zonder geld want de banken waren leeg, zonder vuurwerk maar gelukkig met gezellige brazilianen/chilenen en argentijnen en een fles champagne die ik van een engels koppel had gekregen. Rond half twee konden we al liftend eindelijk de stad in opzoek naar leuke huisfeestjes.
Na Uruguay zijn we weer voor een nachtje terug gegaan naar BA. Ik was nog niet klaar met de stad en heb de hele dag rond gewandeld. Ik zou daar zo naar terug kunnen gaan en dan wel de tango meemaken, naar de percussion show gaan, eten in het beste steak restaurant met 50% korting, een voetbalwedstrijd van dé argentijnse club Boca Juniors bijwonen en winkelen tot ik er bij neerval. Heb nog genoeg te doen daar.

Mijn volgende stop was Puerto Iguazú in het noordelijkste puntje van Argentinie. Hoe noordelijker wij kwamen des te meer het begon te lijken op de jungle. De temperatuur was dan ook weer heerlijk warm en super vochtig. Het was mijn plan om twee nachten hier te blijven en vervolgens naar de braziliaanse kant te gaan, maar het hostel was zo heerlijk relaxed met zwembad en al dat ik vier nachten gebleven ben. De eerste dag heb ik de geweldige Iguazú Falls gezien. Wat een briljant stukje natuur! Grote watervallen allemaal op een rij tot zover je kan kijken en met een hoop geweld stort het water naar beneden. Verder overal om je heen dieren. Van neusbeertjes (kleine terroristjes die je eten jatten) tot aan schattige aapjes en van toekans tot aan krokodillen. Het lijkt wel een dierentuin het enige verschil dat ze hier allemaal vrij rondlopen/vliegen/zwemmen. Na vijf uur onze ogen uitgekeken te hebben, geslenterd te hebben achter al die treuzelaars en bedekt zijn met zweet was het tijd voor een heerlijk douche. Een douche midden tussen de watervallen in een bootje.
Als afsluiter van de dag de beste steak ever gehad in het hostel! Een steak van 700gram die goddelijk was. En ja het was super makkelijk om die naar binnen te werken :)

Vier dagen geleden ben ik dan eindelijk in Brazilië aangekomen, mijn laatste stempel in mijn paspoort. Doordat ik mijn vlucht had geboekt vanuit São Paulo moest ik deze grote en chaotische stad wel aandoen. Het is zeker niet mijn favoriet. De eerste dag op straat een local ontmoet die mij de volgende avond mee zou nemen voor een drankje. Wat een verademing dat deze jongeman niet direct mijn naam en telefoonnummer wilde hebben. Sommige mannen zijn zo bijzonder. Zit je in de metro, komt er een kerel naast je zitten en het gesprek, misschien is monoloog een beter woord, gaat dan als volgt; Hij: Waar kom je vandaan? Ik: Nederland Hij: Hoe heet je? Ik: Eliene Hij: wat is je telefoonnummer Ik: Heb geen telefoon. Vanaf de eerste vraag ben ik al geirriteerd en verveeld omdat je na 1sec al weet dat het hele gesprek nergens op zal slaan. Alsof ik na 2 sec een wikdvreemde mijn nr ga geven. Bord voor de kop die mensen.
Maar goed, afgelopen donderdag samen met hem en nog een amerikaanse jongen naar een super gezellige bar gegaan waar ik de samba geprobeert heb. Drama!! Moet nog een hoop oefenen voor carnaval!

Nu zit ik in het heerlijke dorpje Jericiacoara in noord Brazilië waar het genieten is! Ik zal jullie tijdens het volgende verhaal jaloers maken. Ik ga mijn laatste weken genieten van de stranden, cultuur en carnaval! De afgelopen vier maanden zijn voorbij gevlogen, dus ben bang dat deze laatste weken ook voorbij zullen vliegen. Vier maanden waarin ik de mooiste dingen gezien heb, de tofste dingen gedaan heb en de leukste mensen ontmoet heb. Het is bijzonder hoe je alleen een deel van de wereld ontdekt zonder ooit alleen te zijn. Ik hou er van en kijk uit naar mijn laatste 6 weken. 6 Weken chillen met mijn billen en genieten van het Braziliaanse land. Op 1 mrt sta ik weer op NLse bodem, terug naar de realiteit, maar tot die tijd leef ik in een heerlijke bubbel