Eliene de berggeit
Blijf op de hoogte en volg Eliene
19 December 2012 | Argentinië, El Chaltén
Na Santiago ben ik alleen verder naar het zuiden gegaan via o.a. Pucón. Hier super veel leuke mensen ontmoet en één van de tofste dingen gedaan, namelijk de actieve vulkaan Villarrica beklommen. Een vulkaan van 2800m hoog die totaal bedekt is met sneeuw. s' Morgens rond 9uur begonnen we aan de zigzaggende klim omhoog. Na de eerste heuvel kregen we te maken met een gure wind die het nog even wat pittiger maakte. Maar na ons dik ingepakt te hebben en met ijshamer in de hand kwamen we na 3,5 uur aan bij de top. Met een strak blauwe lucht, de rook om onze oren en de krater 2m achter ons hadden we een top uitzicht. En het gaf zo'n kick toen we daar boven stonden! Het naar beneden gaan was bijna het aller gaafste. Met een slee schep onder je kont 1000m naar beneden sjezen. Yihaaa
Na Pucón ben ik met Jarryd (Australier ontmoet in Pucón) weer terug gegaan naar Argentinië, richting het Lake District. Onze eerste stop was San Martin de los Andes en vervolgens Bariloche. In Bariloche hebben we Liv, Julia en Satcher weer ontmoet (allen uit Pucón). Hier hebben we 4 nachten in een te gek hostel gezeten. Penthouse 1004 is gevestigd op de 10e verdieping van een flatgebouw waardoor je een super uitzicht hebt over het meer, de bergen en Bariloche. Wakker worden, uren op de wc zitten en douchen met een fantastisch uitzicht! In Bariloche hebben we o.a. fietsen gehuurd voor de Circuito Chico, een rondje door een heuvelig gebied langs super mooie (en koude) meren met af en toe kleine klimmetjes naar uitzichtpunten. De Cerro Campanero beklommen waar we weer een top uitzicht hadden over de meren. Mijn eerste asado meegemaakt waar ik gesmikkeld heb van steaks en chorizoworsten en heb ik genoten van de vele chocolade winkeltjes (heel verslavend!). Na Bariloche ben ik samen met een engels stel (Mark en Jennie), die ik ontmoet had in Santiago, naar El Bolsón gegaan waar we Liv en Julia weer tegenkwamen. In El Bolsón heb ik vervolgens besloten om met Liv mee te gaan naar Puerto Madryn om walvissen en orka's te spotten. Na een slapeloze nacht, normaal gesproken slaap ik super in de bus, direct om half 9 in een andere bus gestapt voor de walvissen. Bij Puerto Pirámides op de boot gestapt en 1,5uur rondgevaren in de immense baai. Uiteindelijk twee moeders met elk hun kind gezien op nog geen 5m afstand. Wat zijn die beesten groot! Helaas waren ze wat saai aan het ronddobberen en dus geen spectaculaire foto's van springende walvissen of staarten zoals je altijd ziet bij de toeristische organisaties. Maar we moeten blij zijn dat we ze gezien hebben, want het walvissenseizoen loopt hier namelijk tot ongeveer half december. Na deze machtige beesten zijn we verder gegaan naar nationaal park Península Valdés waar we schattige pinquins en luie zeeleeuwen hebben gezien. We hadden zo gehoopt dat we orka's zouden spotten, maar nee hoor geen orka te zien. Twee dagen later hebben we een 2e poging gedaan. Fiets gehuurd en naar een paar strandjes gefietst. Wederom walvissen gezien, maar geen orka's. Zit ik in de bus naar El Calafate verteld een oude man naast mij doodleuk dat hij er vijf heeft gezien de dag na ons. Het leven is soms zo oneerlijk! Deze man heeft trouwens de halve rit tegen mij aan gelult in het spaans. Ik hem duidelijk maken dat ik nog steeds lerende ben en het nog niet zo goed spreek, hopend dat hij zou stoppen. Maar waarschijnlijk klonken mijn vragen en antwoorden wel aardig spaans dat hij maar door bleef gaan. En de volgende ochtend had hij ook nog eens een onaangename ochtend geur in zijn mond. Bah!
Nog geen 2sec nadat ik uit de bus stapte in El Calafate stonden Mark en Jennie alweer voor mijn neus. Het is ongeloofelijk hoevaak je dezelfde mensen opnieuw tegenkomt, gepland en ongepland. Je stapt ineens in dezelfde bus, zit in hetzelfde hostel of komt ze tegen op straat. Zelfs mensen die ik in Bolivia heb gezien kom ik hier weer tegen, bizar. Tot nu toe zijn het gelukkig alleen maar leuke mensen die ik opnieuw tegenkom. Maar samen met hun kaartjes gekocht voor de volgende dag naar de gletsjer Perito Moreno. Wauw, wat was dat een super gave dag! In het begin denk je hoe gaan wij ons 4,5uur vermaken bij de gletsjer, maar de tijd vliegt. Eerst zoek je een goede plek, dan kijken welk stuk eventueel zou kunnen vallen, camera gereed en dan is het wachten. Zenuwslopend! Rond een uurtje of half twee hadden we een stuk gezien waar een grote barst in zat, dus wij waren er klaar voor. We moesten uiterlijk om tien over drie weer richting de bus, tijd genoeg dachten wij. Nou om 3uur was er nog steeds niks gebeurt, wel waren we er vrij zeker van dat de scheur groter was geworden.. toch?
Het bizarre is dat als je naar de grote muur van ijs kijkt je geen flauw benul hebt van afmetingen. De muur leek 10m hoog, maar dat bleek 70m te zijn. "Kleine sneeuwballen" vallen met een hels kabaal naar beneden, misschien was het toch iets groter dan een kleine sneeuwbal? Bizar! Maar terug naar het spannende moment (althans voor ons was het reuze spannend). Gaat hij vallen of niet en zullen wij daar getuige van zijn. Om 15:08 begonnen er dan eindelijk "kleine" stukken te vallen. Het kon elk moment gebeuren. Nog 2min voordat we richting de bus moeten rennen. Nog geen minuut later kwam er beweging in het gigantische brok ijs. Eerst het geluid van het scheurende ijs en vervolgens het gedonder van het ijs dat in het meer valt. Spectaculair! Zo blij als kleine kinderen hebben we ons na de bus gehaast. Iedereen zat met een lang gezicht op ons te wachten, maar wat kon ons dat schelen!
Vervolgens zijn Liv en ik verder gereisd naar Puerto Natales (Chili). We hadden bedacht om hier een 2-daagse hike te doen in het Nationaal park Torres del Paine, en zo gezegd zo gedaan. Afgelopen woensdag alle spullen bij elkaar gesprokkeld. Tent, matjes, regenbroek, bestek en zelfs tupperware gehuurd, boodschappen gedaan en alles ingepakt. Het waren twee super dagen. De eerste dag kwamen we na een bus- en boottrip rond half 1 aan bij camping Paine Grande waar we ons tentje hebben opgezet. Ondertussen was het begonnen met spetteren en hadden we er eigenlijk geen zin meer in om nog acht uur te wandelen. Niet zeuren en gaan! Dus rond 1uur begonnen we aan een super tocht omhoog naar Valle Francés waar we om vijf uur aankwamen. Onderweg prachtige gletsjers in de bergen gezien, mooie uitzichten, de scherpe puntige bergtoppen en artistieke verbrande bomen doordat er een jaar geleden een grote brand heeft gewoed. Helaas hebben we de toppen van Torres del Paine vanaf hier niet kunnen zien wegens de bewolking. Uitgeput kwamen we 's avonds rond 9uur weer terug op de camping. De volgende dag tentje weer opgeruimd en vertrokken richting gletsjer Grey. Deze tocht viel een beetje tegen, maar des al niet te min was de gletsjes top.
Toen ik het voorgaande deel aan het typen was dacht ik niet dat iets de vulkaan Villarrica, de gletsjer Perito Moreno en Valle Francés kon overtreffen. Nou Fitz Roy kan dat! We hebben onwijs geluk gehad met het weer. Afgelopen maandag begon met een strak blauwe lucht waardoor je de toppen in El Chaltén al kon zien. Samen met de amerikaanse Jake en isrealische Ethan ben ik om 9uur begonnen aan de tocht omhoog. En daar aamgekomen was het te wauw. De statige punten van Fitz Roy met de blauwe lucht erachter, zonnetje erbij, een zuchtje wind, de sneeuw er omheen en de rest van de omgeving... We hebben er 2uur lang gezeten en onze ogen uitgekeken. Het gevoel was vergelijkbaar met het zien van Machi Picchu en de zoutvlakte, onwerkelijk. De komende dagen is het zwaar bewolkt en zal je Fitz Roy niet kunnen zien. Lucky bastards!
Wie had ooit gedacht dat ik mijn geliefde wandelschoenen van de Perry zo vaak zou dragen. Ik had je voor gek verklaard als je van tevoren had gezegd dat ik zou gaan hiken. Maar ik heb ondertussen aardig wat klimmetjes gedaan en ik kan je vertellen dat het best leuk is! Het geeft altijd zo'n goed gevoel als je bij de top aankomt na een zware klim. De tocht er naar toe en het uitzicht zijn de (zware) klim altijd waard.
Eliene die kan genieten van de natuur en van wandelingen maken.. het moet toch allemaal niet gekker worden!
Helaas is mijn Patagonie avontuur afgelopen en begin ik morgen aan de lange weg omhoog naar Buenos Aires. Twee busritten van in totaal 45uur. In BA zal ik kerst vieren en met een groot feest het nieuwe jaar in gaan. Ik heb er zin in!
Ik wens iedereen een gezellige kerst en een mooi, gezond en top 2013!!
Tot in het nieuwe jaar, dikke kus
Via onderstaande link (kopieren naar urlbalk) kan je de foto's van Chili in Argentinië zien. Foto's t/m Bariloche staan online de rest komt zo snel mogelijk.
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.4849997204819.194197.1143643094&type=1&l=998695df20
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.4837784779516.193970.1143643094&type=1&l=7945832397
-
19 December 2012 - 22:57
Pap En Mam:
We zijn helemaal niet jaloers of zoiets. Laat ons hier maar in de mist in donkere dagen een beetje achter de geraniums zitten, starend naar de regen buiten, de mist in de
morgen en het overdag niet licht willen worden. Wij redden ons wel met de Kerst. Groetjes -
20 December 2012 - 14:07
Anna Marie:
Hoi Eliene, eindelijk kwam ik eraan toe om te gaan lezen wat jij allemaal meemaakt. Leuk!! Wat maak je een boel mee en wat zie je prachtige dingen (en ook minder mooie natuurlijk). Het is zo'n andere wereld dan wat je gewend bent. Het doet me natuurlijk erg denken aan mijn eigen reizerei in India en Nepal, en aan vakanties in China en Hawaii met Willem. Alleen op stap gaan en nooit alleen hoeven zijn. Backpackers zijn bijna altijd leuke mensen en hebben altijd weer andere dingen meegemaakt dan jij. Wie veel reist, heeft veel te vertellen.
Ik wens je fijne feestdagen toe. Ga je met oud/nieuw naar Rio? (vraag van Willem).
Heel veel plezier op je verdere reis. Liefs van Willem en Anna Marie -
20 December 2012 - 22:40
Joke:
Hoi wat maak jij veel mee op je reis. Wandelen is best leuk en zeker op de manier zo als jij bezig bent.
Wij wensen je nog een zeer aangename reis en een gezellige kerst en een knal feest om het nieuwe jaar in te luiden. Een geweldig nieuw jaar.
Groetjes van joke en ed. -
20 December 2012 - 23:58
Anjo En Anne:
Hoi Eline,
Het blijft ontzettend leuk je verhalen te lezen en te merken dat je het erg naar je zin hebt.
Geniet van Buenos Aires en de feestdagen.
Groetjes Anjo en Anne -
21 December 2012 - 18:14
Jasper:
Hey stoere hike chick!
Klinkt goed hoor. Alleen worden je ouders zo wel een beetje jaloers... haha
Ik zeg, moedig ze aan :)
Fijne kerstdagen en alvast een gelukkig nieuw jaar!
-
03 Januari 2013 - 16:48
Pieterke:
Met heel veel plezier lees ik jouw verslagen. Je kunt het op een enthousiaste, beeldende manier vertellen.
Wij gaan hier met frisse moed het nieuwe jaar in.
Ik wens je een voorspoedig , gezond en gelukkig nieuw jaar.
Groetjes Pieterke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley